wout zweers fine arts and design
De eerste grote klus. Platen plexiglas van 196 cm x 150 cm gelaserd. Nog even ontdekken waar en hoe de aanslag moet zitten. De laptop is inmiddels al vervangen door een vaste pc met twee monitors; werkt veel prettiger. Ik werk met Lightburn, lijkt sprekend op RD works, maar het heeft net een paar handige mogelijkheden extra.
Voor Carry op de markt een presenteerplank voor haar brood gemaakt. Restje hout over van een andere opdracht voor een naambord. Een randje Li patronen rondom, maar niet te diep en geen scherpe randen in verband met schoonmaken. Even een avondje stoeien met een nieuw freesje (V-vorm letterfrees met afgeronde hoeken)
De mallen voor de knikkerbaan zijn in gebruik door GGzE (Eindhoven) samen met vanStreekfestival. Ze lossen goed en vullen gaat ook goed. Niet slecht voor een eerste poging, de eerdere mallen waren allemaal tenslotte veel ondieper dus je moet maar hopen dat je ervaring je goed op weg helpt.
400 verbinders gemaakt met de nieuwe laser. Plaat 60 x 120 cm erin, 6 mm dik. Alle ruimte rondom en onder het materiaal, de rook kan er goed omheen waaien en laat geen sporen achter. Zware strips tegen opbuigen van het multiplex. Af en toe een knoest waardoor een stuk niet loskomt. (de rechtse rij is wel goed maar nog niet leeggehaald). Vijf tot tien procent afval is geen gekke inschatting. 15 seconden snijtijd per verbinder, logo 30 sec. extra. Graveren is een langzaam proces.
De frees staat uren (dagen!) te maken met mallen voor een knikkerbaan. Terwijl de frees uur na uur baantjes door het aluminium trekt kan ik de pianomobiel bijwerken, de laser testen, de administratie bijwerken. Of erop af springen omdat de frees in een keer stil staat. Een paar nieuwe koolborstels en weer verder.
Morgen rijdt de pianomobiel rond in Lelystad. Bezoekers voor Lowlands die met de trein komen krijgen alvast een teaser. Daarom de piano weer even fris zwart geschilderd. Accu’s geladen, nieuwe banden zaten er ook al op, wat kan er nog mis gaan. We gaan een feestje maken daar op het station. Alleen nog een paar kaarsen halen. Dat geeft weer speelmogelijkheden. Alles automatisch en werkend , met een kaars met led onder een knopje, is ook geen theater. De rest, die je niet opmerkt, banden op spanning, accu’s goed etcetera, dat spreekt voor zich, dat moet in orde zijn anders loopt het optreden in de soep.
After a week of calibrating, some testing, adjusting and getting everything tidy in the studio the laser is working beyond expectation. Ready to roll!
Two days ago the new laser arrived. It’s the largest one that would fit in my studio, ie through the door. I did a rehearsal the day before with a dummy, just to found out how to manouver. Little by little Ruben, Ruud (two friends who helped me) and I got it inside, carefully lifting and lowering to get it on the dolly, lifting everything to get it on the sidewalk, using the transporter to move it in front of the door, carefully avoiding a parked car. The door had to be taken out of the post and we had a margin of two centimeter. But it was a nice day, no hurry, and we did it safely. Next day: reorganising the studio, thrashing the packaging, installing the fans and the cooler. Today i switched it on for the first time. The machine runs, tomorrow calibrating of the lasermirrors and then it’s ready to work. Already the first job is waiting for it . End of an exciting period of importing it from China, reorganising the studio and finally installing it.
Oude banden eraf, accu’s verwisseld. Weer klaar voor optreden straks bij Landgoed Twente Marathon. Onder andere. Dan kan er weer gereden worden met 3 zangeressen achterop, een pianist en een bestuurder. Daarvoor heb je goede accu’s nodig, want die worden dan stevig aan de tand gevoeld. En als dit weer rijdt dan komt het nieuwe keyboard er op, wat veel lekkerder speelt dan de oude, die toch wat afgerammeld was.
Een buitenkansje, vlak bij Roombeek wordt een nieuwe vijver gegraven, ongeveer 4 m diep. De vijver ligt in leemgrond en is nog niet volgelopen. Daardoor is heel mooi de bodem te bekijken.
In deze buurt treedt wateroverlast op, maar het is lokaal heel verschillend. Je kunt er letterlijk moeilijk peil op trekken. Een en ander komt door de lagen klei / keileem en het zand van de stuwwal en er is veel variatie in de ondergrond. Toch zit er wel een beetje systeem in. Op de bodemkaart en de profielen kun je dat terug proberen te vinden. De foto’s laten mooi zien hoe die grenzen er in het echt uitzien: soms goed aan te wijzen, soms niet. Het zijn niet de duidelijke grenzen als in de profielen. Een beekje hier, een duintje daar toen het werd afgezet of opgestuwd maakt het alweer anders. Het maakt het tot een ware puzzel.
