Hello again

September, de boel gaat weer aan de gang.

Binnenkort start Fieldlab, met studenten van Saxion Enschede, 4e editie inmiddels. Studenten worden aan het gezet om prototypes, fysieke modellen, visualisaties te maken.

Ook deze maand: Makerfestival Eindhoven, erheen met de pianomobiel en met de drukpers. Zelf drukken, sjabloons en drukvormen maken en deze gebruiken voor een eigen boekje, dat kan van super eenvoudig tot heel uitgebreid. De kunst van een maakfestival is voor een breed publiek toch een goede workshop te maken waarbij lekker gebouwd, geknutseld en ontdekt kan worden zonder alles van tevoren vast te leggen.

Balkonfestival

Het balkonfestival, muziek vanaf diverse balkons in Enschede. Juli 2023

Mijn deel: pianomobiel, krukken maken voor het publiek, profielen maken voor op de balkons, meedenken.

Het leuke van dit project is dat er telkens verrassingen zijn, mooie dingen ontstaan in de praktijk. Hieronder een aantal foto’s hiervan, het is een leuk project waarin veel mensen elkaar hebben leren kennen en met plezier zingen, verhalen vertellen en samen werken.

eerste idee: maak profielen en hang die op aan de balkons
Workshop in de Wesselerbrink

Jet Broekstra heeft van Wesselerbrinkers profielen gefotografeerd, ook van musici
koorlid, met QR code om muziek te kunnen horen op je telefoon
Deze profielen zijn uitgesneden om op te hangen aan de balkons
De kartonnen profielen zijn beschilderd door Syrische kunstenaars die in de Wesselerbrink wonen
Het leek ons beter om deze kleurrijke figuren van dichtbij te kunnen zien, dus een steuntje erachter gemaakt zodat ze bij de entree kunnen staan en bewonderd worden. Gelijk ook goeie sfeermakers.
Marijke schildert de steunen even netjes zwart.
Kleine stempels voor keramiek gemaakt van de profielen, ik was nou toch bezig….Kiek’n wat het wordt.
Gebakken en geglazuurd door Nicole Wegter
Van het Wesseltjes-koor zijn houten profielen gemaakt die wat langer mee kunnen gaan dan kartonnen profielen
Voor het publiek wat meeloopt van locatie naar locatie wilden we draagbare krukken hebben, die makkelijk in elkaar te zetten zijn. Hier het prototype: een driehoekige zuil met insteeklippen en een losse deksel die de zuil bij elkaar houdt.
Het model na een paar keer proberen en aanpassen. Zes mm karton, robuust genoeg op op te zitten, en makkelijk mee te nemen.Uitgeprobeerd tijdens “Kunst en Landschap”. Ze hielden goed stand, dus goedgekeurd.
Voor de deksel (zitting moet nog een keer een betere oplossing worden bedacht, voorlopig doen we het er mee. Rillen en vouwen, lijm en een tie-rap in de hoek. De kruk kan mooi bedrukt worden, we hebben hiervoor schabloons van de foto’s gemaakt, maar een kleine serie is beschilderd in de wijk door de bewoners.
Het dikke twee-laags karton moet eerst gerild worden voor het buigen, anders scheurt het . Een handwieltje zorgt voor de juiste ril: voldoende breed, niet te diep, geen scheuren.
Deze deksels zijn in het atelier alvast gemaakt; wall of cardboard (halverwege).
Nicole Wegter, naast keramiste ook meester-vouwer van karton.
Je krijgt wel vieze handen van het werken met lasergesneden karton 🙂

Kunst en landschap 2023

Lonnekerberg, de stuwwal, ondergrond. Veel maquettes en zo voor gemaakt ( zie ook Wetropolis), maar vandaag gewoon op de achtergrond meehelpen bij ZT , naast de ijsbaan in Lonneker.

In het K&L winkeltje (Voortsweg 500 Enschede) heb ik nog wat van de stapeldoosjes neergezet. Why not, ik kan ze nu met de laser mooi bijmaken als daar behoefte aan is. Hieronder een ander doosje, hierin kunnen de visitekaartjes mooi mee.

Ook een paar nieuw ontworpen kartonnen krukken mee, voor het Balkonfestival nodig. Die kan ik nu mooi even uitproberen. Verschillende modellen, zijn ze bestand tegen gebruik of alleen maar mooi?

Samen op de bank met Willy Beckmans. Om mijn nek een werk van Willy Beckmans.
Nicole met de ganzen schoenen van Willy Beckmans

Nominatie beste docent

Wow! Opnieuw genomineerd voor “beste docent IDE”. Vorig jaar werd ik het net niet, nu opnieuw een kans. Dit gaat over mijn docentschap voor het Bachelorvak Discovery aan Industrieel Ontwerpen aan Twente Universiteit. Een vak wat ik zelf zo’n 15 jaar geleden ook heb gevolgd. Mooi om dan nu zelf voor (of in) de klas te staan. Het is wel heel anders geworden dan hoe de vorige docent het een aantal jaar heeft gegeven. Het vak is bovendien nog verder aan het groeien, althans hoe het gegeven wordt. Ik stuur de studenten vooral aan op zelf ontdekken, verrast worden, veel dingen maken, samenwerken met elkaar. Ik leg ook de relatie iedere keer met het ontwerpvak en ontwerppraktijk en geef ze daarvoor bruikbare tools. Sommige studenten gaan helemaal los, andere vinden het moeilijk. Maar ik geloof dat ze vooral mijn enthousiasme en inzet waarderen.

Wie weet dus, en op 4 april is de ceremonie. Duim voor me 🙂

Later: helaas, niet geworden. Maar genomineerd zijn is ook al heel leuk. Hopelijk volgend jaar weer een kans.

Done this, done that, done that (2)

After five years the Wetropolis project is ( as good as) finished. And the TwenteUniversity Discovery classes and the Saxion Fieldlab are finished for this school year as well. Teaching will continue in the fall but for now i have the luxury of sitting down, looking back, and do things without a hurry or stress.

Actually, I am picking up the first jobs again. It is good to notice, while working with the laser, I still have my skills of making accurate laser cuttings. Which is satisfying of course. But above all I have time again to do something without a predefined result. Like drawing or tinkering. Even though I liked the teaching and coaching work and I got good results with it, it is good finding my way while working, following my intuition and experience and not a predefined goal.

So I’m happy for now, and curious where I will end up next. I do expect specific things, such as lasercutting, drawing, and very probably also making my first steps in ceramic designing ( my girlfriend is ceramist :-). And there is a boat in the north that has to be painted and which requires some small repairs as well. I am looking forward to go to the Frisian lakes and do the same as with my sketch pad: sail away, see where the wind will bring me. Or going on a bike trip, not knowing where i will sleep that night.

presentaties “kaart naar model”

Van hier….
…..naar hier.

Afgelopen jaren heb ik veel met hoogtekaarten gewerkt. Gedurende deze tijd heb ik hierover een paar presentaties gegeven, met als onderwerp: hoe van kaart naar fysiek model te komen. De presentaties laten vorderingen zien van een eerste aan pak met o.a. Photoshop naar geavanceerder werken met AHN en QGIS. De ideeën erachter zijn min of meer gelijk gebleven, maar de techniek werkt beter en accurater.

Lees de verschillende presentaties maar eens door.

De eerste kennismaking met AHN was met de typerende gekleurde hoogtekaarten op de site. De vertaling van blauw-gele kaart naar een 3D model ( in Rhino) was ook een hele klus, via sampling en calibratie in Rhino en Grasshopper. Het werkte wel, maar onnauwkeurig en ook erg tijdrovend. Bellen met de makers van de site hielp niet erg, maar ik had ook nog geen idee hoe het aan te pakken. Een handleiding voor beginners is ver te zoeken, dat moet worden gezegd. Je moet het zelf uitzoeken. Dit bedoelen ze met steile leercurve:

presentatie 2019

2019: AHN online heeft dus een mooi ogende, intuitive maar lastige verwerkbare hoogteverdeling: blauw is laag, geel is hoog. Maar hoe hoog? Hoe zet je dat om naar absolute hoogtes? Zonder het kostbare Arcgis te hoeven aanschaffen? Beginnersvragen. later bleken de AHN bestanden te kunnen worden gedownload en bewerkt. Als je maar weet hoe en waar. En hoe ze te verwerken…..

presentatie 2020

2020: QGIS ontdekt. Open source, gratis. Maar met een steile leercurve, dat wel. Niettemin zeer bruikbaar. Binnen QGIS worden de geotiff bestanden wel op hun goede positie geplaatst itt photoshop waar plakken en schuiven nodig was , een hele klus. Een hele verbetering is het omzetten van de 16 bits geotiff naar 8 bits greyscale kaarten. Binnen QGIS kon een kaart eenvoudig worden gerenderd naar zwartwit, wat een heel goede basis was om een 3D hoogtemodel mee te maken in Rhino. Wat vervolgens verder kon worden bewerkt. Dat is ook nog een hele klus maar oefening baart kunst.

Volgende stap? Wellicht met Rhino 3D (mijn favorieten cad programma) en plugin Grasshopper weer aan de slag. Ik kom oude collega’s weer tegen die eigen scripts hiervoor hebben gemaakt die goed werken en een aantal taken beter doen dan in QGIS. Het is tijd de productiepijplijn gestroomlijnder te krijgen om 3D fysieke modellen te maken

Happy 2023

happy new year, cleaning up 2022

Zo, dat was 2022. Ik dacht een lekker rustig, normaal najaar te hebben. Corona voorbij, terug naar normaal. Integendeel.

Van zeilen en lekker ontspannen was al niet veel gekomen deze zomer, de boot moest de wal op voor een reparatie waar ik meerdere weekeinden in de zomer mee bezig was. Wel nog een mooi weekeindje met een mooie zonsondergang op het Sneeker meer. Maar dat was het dan.

En toen ging het los. Gezondheidsproblemen van mensen dicht bij me, met veel bezorgdheid en onzekerheid daarover. College Discovery aan studenten (IDE Utwente) geven aan en Fieldlab (Saxion) werkgroepen die vier keer per week in Wowlab moeten worden begeleid. Het Wetropolis project afronden. Pittig. Een onwillige hielspoor die opspeelt en veel pijn geeft.

Inmiddels is het 2023, met de ziekte gaat het een rustiger kant op, de colleges lopen goed en de studenten hebben hun draai gevonden. Het project is in de rapportagefase. Hielspoor is eruit gewandeld en gefysiood, inmiddels loop ik weer goed. Nog even doorpakken.

Ergens in februari kan ik dan weer meer tijd geven aan tekenen en werken met metaal (hoop ik), wat Arduino projectjes, spelen met frees en laser. Of misschien gewoon een weekje vakantie houden? En dan is het alweer tijd om de boot zomerklaar te gaan maken. Hopelijk dit jaar wel een paar weken varen en fietsen, of wandelen, in de bergen, heerlijk vooruitzicht.

Teaching again

Twente University Discovery (industrial design engineering).

camera obscura

Discovery: discovering images, shapes, and what to do with those discoveries. I really like this approach, make students dive into a picture, observe, process it. Third season now, and i’m getting more used to working with 120 students. Quite a group. The trick is to avoid too much administration and correction work, commenting on the homework (takes too much time) but to do that class based and engage students so that they help each other. My task to steer, guide, pick out special cases and wok that can be used as an example.

Uitrusttijd.

Het is vakantietijd, opruimtijd, uitrusttijd. De tijd van lekkere, lange dagen en ongestoord door kunnen prutsen. Geen vergaderingen, beoordelingen, les klaar hebben voor maandag. Even tijd en ruimte om een boek te lezen, over Ukraine, over grondwater, over auteursrecht. Ik hoef niet gelijk wat mee, maar wil er wel het fijne van weten, of er gewoon wat meer van weten. Er is genoeg om meer over te willen weten; de kunstenaars situatie na Corona, Fair Pay, werkomstandigheden, meer weten over intellectueel eigendom. Of over de landbouw: water vasthouden op de hoge zandgronden, stikstof, energie. Meer dan genoeg voor een jaar studie en projecten.

Maar nu is het zomer, en de druk is er even af. Komende oktober een expositie over de vormen van de rivier in de openbare bibliotheek en het komende semester meer doen met visualisaties samen met de Saxion studenten. Voorbeelden van grondwater en visualisatie genoeg, eens zien wat er mee kan. Laat de goeie ideeën opborrelen, neem daar de tijd voor. Verder zorgen dat er tijd voor niks is, voor niksen. Misschien is dat wel het moeilijkste voor mij: niks doen.

Opmerkelijk hoe snel zo’n tijdje aan niks denken opgevuld wordt met allerlei ideeën, voor ik het weet buitelt het alweer over elkaar. Dat is niet niks, maar de gewone drukte. Niks doen is nog best wel hard werken, een alertheid om die rust en ruimte te bewaren. Het is zo ingevuld met klusjes: zeilen en uitwaaien kan zomaar veranderen in een nieuwe roerkoker maken met alle afspraken van dien. Een keramiek oven controller maken. Gaat ook tijd in zitten.

De kunst is toch om dat allemaal een beetje op een afstand te houden, en te mijmeren over deze dingen die kennelijk vooral bezig zijn met mijn gedachten veel te druk te houden. Daarbij en passant ook die dingen bijhouden of misschien wel herontdekken die ik echt belangrijk vind. Niet met een agenda of een project leven betekent niet gelijk geen prioriteiten hebben.

ja, ja, kan het weer?

Bijna.

Na een tijd zonder veel inspiratie of zin om te bloggen of achter de pc te zitten, nu toch weer op kleine schaal aan de slag met activiteiten buitenshuis, met meerdere mensen. Met terugwerkende kracht komen er nog wel meer blogs, maar deze gaat over een leuke activiteit dit weekeinde, waar ik naar uitkijk. Het is weer even wennen, maar dat gaat denk ik snel genoeg.

Dit is zo anders dan werken met zoom, online. Het is net als het eerste echt lekkere Italiaanse ijsje van Talamini: nu weet ik weer wat ik heb gemist.

Bouwen met kinderen. Voor het balkonfestival gaan we kleine balkonnetjes maken. Een aantal ervan worden over een maand uitgewerkt om bij het balkonfestival gebrukt te worden als “vip-boxen”

Balkon. Kleine papieren modellen maken, schetsen. Om in de stemming te raken.

Uiteindelijk moet het bouwbaar zijn voor kinderen, en ze moeten er voldoende zelf in kwijt kunnen, kunnen ontdekken. Deze is te ver uitgewerkt, maar dat is niet erg, het is een goede aanleiding om met een aantal goed maakbare ideen te stoeien, in mijn achterhoofd te hebben dit weekeinde. Mijn huiswerk.

Kijk hier maar verder voor eventueel inschrijven ed. voor het balkonfestival